Ameryka

Niedokończona modlitwa
przyrwany sen
szalona gonitwa
przez cały dzień.

Głośna muzyka
serca mocne bicie
zegar wartko tyka
przyśpiesza życie

Kiedy znajde czas
w zabiegane dni
by przystanąc raz
kropke dac nad i



dutki pazerne ...


dziś zoń idzie kupić syćko
ino nie przyjażń

idzie kupić pościel
ino nie śnisko

ścienny zegar z kukułkom
ino nie cas

załatwić uniwersytet
ino nie wiedze

przepłacić pozycje
ino nie szacunek

lykarstwa idzie nabyć
ino nie zdrowie

rozum mo kożdy
załatwiać swoje sprawy

cisza i spokój ... 

Tam czeka na nas, o każdej chwili dnia usta śpiewają
wielbić Cię chcemy dziękczynną pieśnią, debatą bliskości
Królowo Tatr, swym boskim istnieniem dzielisz sie z nami
ucieczko grzesznych, twojego ludu nie gardź prośbami
Pokornaś, Ty nas rozumiesz, z nami idąca w leśnej ciszy
Królowo Tatr, opiekunko hal i baców, górskiej przyrody
z różańcem w ręku, cuda czyniąca w tym górskim zakątku
juhasi, gazdowie w kapeluszach góralskich, od święta strojach
na miejscu objawień kwiaty składają, w otoczeniu modlitwy
cudowne żródełko, w zaciszu słynąca łaskami Rusinowa Polana.

o sobie trza dbać

zawdy po zimie jeżdże na górskim rowerze 
ino w tym roku był taki cas co "ryma" dopadła kozdego
powiym wom nima gorsego kiedy ciy chyci niemoc
kichos, z nochola siy leje, ocy cyrwone łzawiom 
krzypota, we wnuku ci siy ozhajcowało 
kinol bordowy nicym cegłówka

w te razy trza se samemu jakosi radzić 
wsiadając w piyrsy z brzegu pojazd, iść do j’aptyki 
ino zanim z chałupy wyleziys, ciepło trza siy opatulić
copke wełnianom na łeb naciągnąć, ze skrzyni kabot 
wyciągnąć, odziywacke narucić na przemarznięte plecy

mozno siy obejść i lycyć domowym sposobem
nastawić wode coby zawrzała, wloć okowity
nalywki z malin, odróbke pieprzu, kielusek miodu
i tym siy racyć - łykać po krapce - małymi choustami

na wiecór mlyko i syrop z cebuli zasutej cukrem
nie obowioj siy tego, ze syćko ci w gymbie rośnie
to tako swojsko bomba witaminowo, nie zaskodzi
ino musis spróbować, prędzej cy później przyńdzie

po własnych brukach

Dopatrując się normalności w miejscu 
zwolnionym przez zasiedziałe pokolenie
wszyscy goście obładowani przeszłością
dezinformacji przez hałas zwykłym przypadkiem
zdyszane pociągi z Chabówki odjechały 
rozklekotane, ze świstem parowozu 
pod czujnym okiem konduktor, zza okularów
sparaliżował wzrok ( spadł z błękitnego nieba )
Sam byłem zdziwiony - co on tam wyciąga?

Nowy dzień zaczyna się od pełni niespodzianek
wypowiedzieć nie sposób - obcojęzyczne szyldy
góralsko pizza z oscypkiem, z bryndzom menu
grulane moskole, hałuski, zawijańce, otulańce
w miejscach typowych dla tego regionu
trzeba "uwazować"- żeby się w tym nie pogubić

W ulewie zimny lipiec nam się napatoszył 
dziś ćma barowa mruży oczy z wymianom spojrzeń
mgła, zza Gubałówki idąca w mętnych barwach
śpiesznie rozpędza się w moją stronę 
każdego dnia zimne ręce, przez kilka dni miały
atramentowy odcień, po wyprawie na borówki

Jest głośno, w Wierchach nowa grupa rokowa
bawiąc się zajebiście na boskiej disco polo - mega hity
bez końca przytupuje do rytmu, łapki w górę
spóźniona polewaczka brnie w dół Krupówkami.

z ładunkiem na plecach ...

Tatry piękne, kiedy słońce można robić tyle fajnych rzeczy 
z wonią lata ( dla ludzi ) ludzie z naprzeciwka myją okna 
szorują ściany, przykładnie, bo zszarzały od nowych wrażeń 
a może ( cepry ) pobratane do nas zaglądną, majową porą
konsumpcja ma sens, pieniądze dużo w życiu ułatwiają 

Wakacje idą w biegu ( długi weekend ) ciekawiej się rysuje 
chyba dobrą prognozą. Z nieba spływa czyste powietrze 
na szlaku do Morskiego Oka przetacza się towarzystwo
wciąż wyżej i wyżej. Otworzył się widok na biały pas śniegu
środkiem przełęczy ( schodzacy do jeziora ) wpełza pod wodę

Stąd chłód, przesuwa się znad horyzontu, krasi policzki
urojonej piękności, na dłużej niż by się wydawało.
Ołowiane pasmo chmur przez całą szerokość nieba
w deszczowych smugach włosy w papilotach skąpane. 




z duchowym czynem ...

trzeba żyć w zachwycie bez śladu zmęczenia z grymasem ust
śmiech zwielokrotnić i zniknąć w tłumie zaszłości krokiem
z głębi Krupówek mało co widać, ze wstydu - coś za coś 
w punkcie u zbiegu „oczka” odchodzi czar i urok nostalgii
betonem zakopiański styl odwraca się do Witkiewicza 
na Równiach namiotowa płachta na orkiestrę elektroniczną
w nocy budzi nas bicie bębnów jazgot klarnetów trąbek obojów 
dźwięki w toni snów lampy wszędzie kamery kręci telewizja
natchnionym posłaniem całymi pękami kiwają się ludzie
z niedopitym łykiem podśpiewują pod nosem w świetle bilbordów
smyczki górali na poboczu łaski czekają na pokłon prezydenta.




o sobie jak o kimś ...

W prozaicznej chwili rozmyślam o zwykłych sprawach
odemnie odległych i serce mi pęka na tysiące kawałków
życzliwość drepcze w miejscu, cisza na korytarzach urzędów
cierpliwość odwraca się cyklicznie pomiędzy 12:00 – 15:00
przypadki rażenia w urzędach kąśliwe twarze w poczekalni
bez pośpiechu drapiąc się po glacy wygłaszam swoje kwestie
jestem przejazdem na krótko wszystkie parkingi zatarasowane
w każdej chwili mogą coś rzucić do któregoś ze sklepów.


Przychodziyłeś ku mnie...
( woda cy nie woda ) ...

krągły miesiącek sprawujący warte na niebie
nieziemskim torem iść pomiarkowoł na skróty 
po wykopkach, kolcami ozorane bruzdy 
na przykrej ubocy, ciemności leśnom drogom
pod mostem pluskajom siy gwiozdy 
bajkowym odbiciem zmierzch dookoła
ospale na wskroś po uśpionych ścierniskach
spojrzenie na wszechświat z tysiącami planet
w urokliwym nastroju, dymem okopconych ścian 
z sałasa, śwarne dziywce uśmiycho siy do mnie

po skórze serdoka przechodzom żywe ciarki
pod powiekami źrenice migotajom radośnie
przy watrze, poskręcane powrosła warkocy 
zmysłowym nastrojem półmroku, we dwoje
praktycznie, błądzimy po wąwozach czułości
z zamkniętymi ocami skrzydła fantazji
od zmierzchu do świtu nieśmiało
marzeniami śnijom serca ( na wyrku )

przy krasie miesiącka, kiedy syćka spali
zielonym upłazem przychodziłeś ty ku mnie 
zawdy, przynosis moskolicek z bryndzom
w króźlicku, z drewnianej puciery kwaśnom zyntyce 
na odwiecerz, lubcyk i księżyc dotykoł powały.

dzieci nasze ...

przed ostatnim zakrętem patrzymy na gromadkę młodzian
w kolejce wszyscy stoją ukryci przed światem bezsilni
chcący być sobą samotnie nucą melodię rozpaczy
wyśnionym spojrzeniem radykalizm w skali szarości retoryki
„dopalacze” - czarodziej mody w bajkę swoją kazał wierzyć
psychoaktywny wulkan antidotum w arm dawkując euforię
szkliste żrenice wahania nastroju chwiejny powolny chód 
reakcja skutków ubocznych na poziomie energii opłakane skutki
sięgając po „spicy” malujesz oczy zielonym odcieniem 
zagłuszasz lazur nieba, uśmiechasz się w pomadkowej czerwieni 
piercing do pępka tępą żyletką jesteś pocięty i osowiały.

banialuki

kłębowisko

wokoło Giewontu pocątek lata składo wizyte
miesiącek na nowiu po udanej diecie przybiero
na wodze okrągleje wiecorne niebo blinko gwiozdami
prześwituje światłem co nigdy nie gaśnie 
smaku dodaje planecie na wyciągniętej ręce
pora roku wydłuzo siy w niepomierne świty i zmierzchy
na zimnie sztywniejom węże siedzące w kucki
zamiast pełzać po lesie w eleganckim towarzystwie
zbiegajom siy pod wykrotem w kłębowisku  
padalce w środku jamy śpiom bez wyrzutów sumienio
słonko choćkiedy na krótko na nik zaglądo
do samej nocy 



kłopot

narobić hałasu - radość to cy zwycajny smutek 
nie wiem o co chodzi ale moze siy dowiem 
wolny cas cyni cłowieka scęśliwym
dzień codziennych trosk w cudzym mieście chetki inny 
cołkiem inno perspektywa przywołuje wspomnienia
nie od wcora świat w micie skomplikowany
choć momy więcej casu to mało ochoty
z zapałem wstawać rano z życiem bez planu
zły przykład dlo wnuków boli mnie kie nie rozumiejom
dziś nase łącze z internetem było nieczynne.



wszak ...

powłóce nogami pod liniom wysokiego napięcio
trzescy powietrze po żelaznym moście pociąg siy przesuwo
z porządnej nowohuckiej stali po skarpie żółte mlecze
w scyrym polu krowy i owce spotrawiajom łąke 
z niesmakiem śnieg w maju to nie nowina
wzdłuż torów semafor mówiący włosnym językiem
nie śpi stado bocianów uwage przykuwo 
koń w chomoncie zadekowany do dyszla 
wybiega myślami na widok gazdy z chomontem 
byłby siy udłowił manewrem torby siecka siy ozesuła
po zakolu głęboko w dziurach od kopyt spojrzenie
do góry na góry potem w dół pionowo w głąb prawdy
nigdy w bok ( bo to jest okazja ) lekko skrzywiona
w strofach konsternacji godała mi żona 
( coby w domu nie było spięcia w nastroju grobowym ).

na przekór

te słowa musom gnać po stokroć uciekać
to nie groźba pamiętać zły sen w gonitwie przemyśleń
dzień w którym kozdo godzina kreacjom bytu w niebycie
ukołysano wychodzi z ukrycia nowo amarykańsko
w dwujęzycnej walucie hazard śwargoce po angielsku
bez wizji zwodzi nadziejom olśnienio ( ulubiono metoda ) 
zagrywka taktyczna miraż w rytm piosenki mami
brak wyobraźni do rzecy sens przemyślenio.

Fot. Marek Podmokły 


 w przestrzeni

helikopter ponad Tatrami syćkie zdarzenia som prowdziwe
nogłe przypodki do bólu znane jak krew na śniegu
szarość i mroki koszmaru ocy wilgotne z powagi
wstrzymują oddech i świstok przebiegły świscy na stoku
Zamarłej Turni uślizgła siy stopa kolapsu krnąbna
dzikość w masce ludzkim stropienieym krzyk jęku 
w rozpaczy usłyseć upadek na piarg łzy wycisko
na skalnej półce kwitnom poranione szarotki 



bez względu na to ...

zmieniając nogi siedze na krawędzi pościeli 
tak siedziała moja matka kiedy siy modlyła
pamiętom jej wargi nie malowała ik nigdy 
zawse lekko otwarte słowem do Boga
ocy chętniej wracajom w miniony cas 
bycie samemu nie oznoco ze jesteś samotny
spotykomy siy z serca te słowa ciepłe
pola widzenia wokółku wszyscy jak jeden
nie zadeptywać granicy nieśmiertelnej
pomiędzy światłem a mrokiem zamykom ocy
w modlitwie raj i pola uprawne odsłania horyzont
gór przy zakopiance ludzie grabiom pokosy
skoki ciśnienia przy sianokosach dochodzi pośpiech
przez siedem dni atmosferycnyk zawirowań
skupiom emocje samopocucio - cuje siy OK



trutnie ( chór męski )

terozicki o dach nad głowom sprawa siy obraco 
rzekomo wielki sklecony świat opiyro siy na „dularze”
chyba juz wiys - przyjaźń to najpiękniejsy dar 
umiej do gorzci wziąść i wymień telefon uprzejmości 
słodki jest w ulu miód kiedy nie żądlom pscoły
wymykajom siy małym otworem flirtować z łąkami
w swym niskim locie rozpruwajom powietrze
tego lata dobrze im siy wiedzie wygodnie bez trutni 
te sprawiajom spore trudności szczególnie 
kiedy powinny kłaść siy spać
furtkom do wolności ich śmierć 

mętny czar.

przódziej z daleka ludzi obserwuje  
wsiadają na bicykle skąpo ubrani 
z piwem w ręku toczą się koła
bez względu na to ich twarze pomieszane
pomysły skaczą dziko się śmiejąc
następny łyk ma przynieść korzyść 
w sytuacjach które sprawiają zataczanie
zsuwaniem się z nóg pierwszy upadek
podążam za nimi przez całą drogę
od kiedy wiosna korowód dziadków
w chwilach pewności pstrykają palcami 
błąkają się z psem idąc na piechotę
w ochronnych czapeczkach z daszkiem
po staremu brodzeniem poza opłotki
puszki po piwie gdzie okiem sięgnąć
ku radości szczęśliwego znalazcy.



w antuażu 

do przewidzenia pogodna melancholia
składa się z wyjątkowo długich zdań, 
szczególnie podczas głośnej lektury 
a także podczas próby licytowania 
placek słońca jest kopalnią seansów
kolumnadą błyskawic wśród chmur
granatowe niebo ale tylko na chwilę 
wiatr uskrzydla gałęzie przedwiośnia
chłodne wieczory w cieniu się nudzą 
po sąsiedzku nie rozumieją spektaklu



prawda zgoła

na dzień dobry jaskrawo żółte dno oka
jeśli płacze to widać łzy kiedy się śmieje 
wybiega myślami do pełni szczęścia
zaśpiewać wykrzesać z ust fajerwerki
wiem że nie stoją za nimi żadne gwarancje
zdrowy rozsądek jak wzrotne sprężenie
do twarzy zgłębić ugłaskać krajobraz
ciszę leśną błękit nieba górski szczyt 
horyzont z językiem lodu monotonny 
dzień odfrunął  w cień codziennych trosk 
w jedności chodźmy więc razem 
by radość nieść bo światu jej brak.